De "Teestube" bleek een langgerekte, spaarzame kamer met diverse tafels met gebak en kaarsen. Ik was duidelijk een van de eerste gasten en aan de bar kreeg ik voor het eerst thee, die een jonge vrouw voor me maakte.
Ze had het me net overhandigd toen plotseling een ongeveer dertigjarige man door de deur kwam en er een warme hallo was en een praatje tussen hem en de jonge vrouw. Maar de man - Uli - leek uit Zuid-Duitsland te komen en kwam rechtstreeks van een missie in Egypte, zoals hij ons met vreugde vertelde.
Waarom ik bij hen gestopt was en heel ongegeneerd geluisterd, kan ik niet meer zeggen. Misschien omdat het haar niet leek te storen en ik niet ergens alleen wilde zitten. Maar opeens viel het gevraagde trefwoord: "Eens", zei Uli, "kwamen we in een kamer waar je de occulte krachten duidelijk voelde. We begonnen rustig te bidden en...".
"Sorry," onderbrak ik hem, "je zei net occulte machten. Wat is dat? Verbaasd, keek hij me aan alsof hij me enkel opmerkte. Toen vroeg hij: "Bent u christen", "Ja", antwoordde ik, "enkele uren". Maar ik weet niet wat occultisme betekent en of ik er iets mee te maken heb. Dus heb ik een paar minuten geleden gebeden dat er iemand over zou gaan praten. Als teken dat de zaak mij aanbelangt.
De jongeman keek de jonge vrouw aan en zei tegen haar: "Misschien kunnen we later nog even babbelen. Toen keerde hij zich terug naar mij: "Nu, vertel me waarom je denkt dat je iets met occultisme te maken zou kunnen hebben.
"Ja, antwoordde ik, ik heb dit woord één keer gelezen in een esoterische boekhandel en de voorganger noemde de bekommernis er eerder zonde van en dat baarde me al een beetje zorgen. "Ik begrijp," zei Uli, "vertel me dan met welke esoterische dingen je het zo druk hebt gehad.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen