Mike kende halverwege mijn geschiedenis en dus hoefde ik niet veel uit te leggen. Eerst liet ik hem het woord dood op de muur zien en daarna leidde ik hem naar het toilet. Daar liet ik hem zien dat Willi je begroet en legde hem in het kort de verbinding uit. Toen ik klaar was, knikte hij kort en zei toen: "Kom, laten we bidden!
Dus stonden we in een hoek van een raam in de gang en Mike begon te bidden: "Heer Jezus, we begrijpen niet precies wat hier aan de hand is. En dat hoeven we ook niet te weten! Wij willen u echter vragen een einde te maken aan deze processen. Geef Heiner een goede, ongestoorde slaap. Amen! "Amen!" Ik heb me aangesloten.
Terug in de klas zei ik tegen Mike: "Het spijt me dat ik je wakker heb gemaakt. Ik wist niet meer hoe ik mezelf moest helpen. "Oké," zei hij, "dat klopte! Ga nu liggen. Je slaapt nu goed".
Toen ik de volgende ochtend wakker werd, voelde ik me enigszins hersteld. De meesten van hen waren al opgestaan en steeds weer verdwenen er een paar met handdoek en toilettas in de richting van de was- en doucheruimte. Mike kwam naar me toe, al helemaal gekleed. "Goedemorgen, Heiner! Nou, hoe heb je geslapen", vroeg hij. "Ja, heel goed! Het gebed hielp", antwoordde ik.
Hij veranderde het onderwerp: "Weet je wat je vandaag wilt doen? "Nee, ik heb niet echt een plan! "Hoe zit het met het ontbijt? Je kon met Uli en mij naar het Jezus Huis gaan. Er staat een ontbijttafel klaar voor ons ladders. Ik weet zeker dat dat geen probleem is als je erin kunt stappen," stelde hij voor. "Geen slecht idee," ging ik ermee akkoord, dus even later gingen we met z'n drieën naar het Jezus Huis.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen