De reiniging

Ongeveer tien minuten later zaten we met z'n drieën in Uli's auto en reden naar mijn appartement. Toen we bij het huis aankwamen was alles donker behalve het licht aan de ingang. Mijn verhuurders lijken te slapen, ik vond opgelucht. Een minder ding om u zorgen over te maken! Over het exorcisme hoefde je niet per se te horen.
  Onderweg hadden de twee me kort uitgelegd wie ze eigenlijk waren en wat ze van plan waren te doen. "Wij zijn missionarissen van de jeugd met een zending zullen de geesten in de naam van Jezus bevelen uw huis voor altijd te verlaten. Volgens de Bijbel hebben wij, als discipelen van Jezus, de autoriteit om dit te doen," legde Mike uit.
   Ik was een beetje rustig over de kwestie, maar Mike en Uli leken heel zeker van zichzelf: "Maak je geen zorgen! Het is in orde zijn. Omdat wij in de naam van Jezus handelen, kunnen de geesten ons geen kwaad!

Rustig kruipen we langs het appartement van mijn verhuurder en gingen de trap op naar mijn appartement op de eerste verdieping. "Uli vroeg: "Woont er nog iemand anders in huis" en wees naar de trap die verder omhoog leidt. Ik schudde met mijn hoofd. "Er is nog een klein zolderappartement, maar het wordt momenteel niet verhuurd. Ik heb de deur van het appartement ontgrendeld en we zijn binnengekomen.  Opgetogen realiseerde ik me dat alles gewoon op zijn plaats zat. Dus er waren geen spooksprongen meer geweest toen ik weg was. "Goed," zei Mike tegen Uli, "laten we dan beginnen! Uli knikte kort en beiden begonnen rustig rond te lopen in het appartement.

Na een minuut of wat harder in de kamer begonnen ze te spreken: "In naam van elke vreemde geest bevelen we aan om de kamer en het huis onmiddellijk te verlaten. Verzacht in de naam van Jezus! Dit commando werd meerdere malen herhaald, maar nu met een volume dat me met enige zorg aan mijn huisbazen deed denken. O, laat staan, ik dacht dat ik het ook niet kon veranderen als ze er wakker van werden.                          
    "Wij verklaren u in de naam van Jezus, dat u geen recht meer hebt op Heminer," hoorde ik Uli zeggen. Hij was vlak bij de keukentafel, waar ik meestal mijn spirituele sessies had gehouden. "Hij is nu een kind van God!  In de naam van Jezus verbieden we je om weer in dit appartement te blijven", voegde Mike eraan toe.  
     Toen baden ze allebei weer rustig tot Mike plotseling zei: "Ik denk dat dat genoeg is! Het appartement is weer vrij van geesten!

Na een kort gebed van dank samen, Mike plotseling vroeg me: "Zeggen, Heiner, hoe zit het met de dingen die je spiritisme met gedaan? Zouden we ze kunnen zien?  Ik nam het tafeltje en de beschreven papieren vellen uit mijn kast en plaatste alles op de woonkamertafel. Uli was niet verbaasd: "Ze schreven zoveel. Jezus!
    "Je had het ook over esoterische boeken," onderzocht Mike. "Ach ja," zei ik en was weer op weg naar mijn kast. Even later lagen ook deze boeken op tafel. "Je weet wat," zei Mike, "al dat spul moet uit het appartement komen. Als u het ermee eens bent, nemen we alles in ontvangst en gooien het weg. Ik knikte en kreeg twee grote vuilniszakken.