Even later, toen alles in twee blauwe vuilniszakken was opgeborgen, drong Uli er bij ons op aan om te vertrekken: "Het is al laat en morgen hebben we een inspannende dag voor de boeg! We gaan naar de Goethe High School. Dat is waar we zullen verblijven in de kerk conventie. Oké, Heiner, pas op. Het was leuk om je te ontmoeten"!
Ik keek hem in shock aan en zei toen spontaan: "Ik kan hier vanavond niet in het appartement blijven!
Beiden keken me verbaasd aan. "Maar de geesten zijn weg", zei Mike. "Je hoeft niet meer bang te zijn. "Toch, zo benadrukte ik, kan ik hier vanavond niet blijven. Kan ik niet op uw Goethe Hogere School blijven? Ze keken elkaar even aan en Mike zei: "Heb je een slaapzak en een slaapmat? Ik knikte en hij zei: "Goed, ga akkoord! Maar haast, we vertrekken! Ik was opgelucht en begon mijn spullen in te pakken.
Even later zaten we weer in de auto en reden naar het centrum, met een slaapzak, een slaapmat, een kleine sporttas en twee blauwe vuilniszakken in de kofferbak. Toen we om ongeveer 1 uur 's ochtends bij het Goethegymnasium aankwamen, was het in het schoolgebouw rustig en donker. "Je kunt beter in onze ladderkamer slapen," zei Mike.
Ik keek hem verbaasd aan: "In de ladderkamer? "Uli en ik maken deel uit van het jeugdleidersteam met een missie. De kinderen slapen daar in de sportschool. Hij wees zijn hand naar een gebouw een beetje verderop. "Oh," zei ik. "Nee, ik wil graag bij u in de buurt blijven!
Op de tweede verdieping, aan het einde van een gang, stopten de twee plotseling en voor een deur. "Nu heel rustig. De anderen moeten nu slapen. Zoek een lege stoel en ga daar dan liggen", zei Uli. Toen opende hij de deur en sluipten we de kamer in.
In het maanlicht waren verschillende details te zien. Overal in de kamer lagen mensen in slaapzakken. Hier en daar hoorde men een rustige, diepe ademhaling. Iemand draaide zich naar de andere kant. Ik heb mezelf met slaapzak en matras bijna precies in het midden van de kamer geplaatst. Net toen ik op het punt stond in mijn slaapzak te glippen, zag ik een man half rechtop zitten in zijn slaapzak heel dicht bij me. Hij staarde me met een beetje irritatie aan. "Hallo," begroette ik hem zachtjes.". Ik kwam met Mike en Uli". Hij leek even te denken, toen zei hij: "Welkom! Slaap lekker" en verdween weer in zijn slaapzak.
Pas nu realiseerde ik me dat ik geen kussen had genomen. Ik haalde de T-shirts en een handdoek uit mijn gymnastiektas en maakte een tijdelijk kussen. Dat was niet optimaal, maar beter dan niets. Eindelijk gaan liggen, ik dacht uitgeput. Het duurde maar een paar minuten, toen viel ik in slaap.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen