Een nieuwe schok!

De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker en stond meteen op. Ik wilde nu duidelijkheid. Was Jürgen in de tussentijd echt gestorven en bij mijn "familieleden"? Ik maakte de gebruikelijke voorbereidingen en ging aan de keukentafel zitten met een kop thee. Toen wachtte ik op mijn "familieleden".
   Na een tijdje bewoog het tafeltje zich en was op het vel papier duidelijk leesbaar: Hello_Heiner_wie_geht_es_dir?_Onkel_Willi_is_hier!En_de anderen_van_course_ook!
    "Zij" waren allemaal terug. En zoals gewoonlijk was "Oom Willi" mijn gesprekspartner. We hadden het tijdens ons leven al goed gedaan: ik kwam meteen ter plaatse en vroeg: "Is Jürgen gestorven? Het tafeltje begon weer te bewegen: Ja_he_is_nu met_us!

De aangekondigde gebeurtenis had dus daadwerkelijk plaatsgevonden. Ik ademde diep in en zei toen: "Nou, dan kan ik het beloofde schaakspel met hem spelen! Er was een kleine pauze. Toen kwam het antwoord: dit is op dit moment niet mogelijk. Hij heeft een had een harde doodsstrijd en eet nog steeds zeer uitgeput

Deze mededeling verbaasde me een beetje. Ik had naïef aangenomen dat alles goed zou komen bij de overgang naar de andere wereld. Dat was duidelijk niet het geval!  Plotseling begon het tafeltje weer te bewegen en toen las ik een wankele tekst op het vel papier: H_a_ll_o_o_o_He_i_n_e_e_r.
   Dat is Jürgen! Schiet het door mijn hoofd. En ik voelde vreugde in me opstijgen: "Hallo Jürgen", zei ik hardop in de kamer. "Ik ben blij dat je bij mijn familie bent! Toen lachte ik: "Vandaag mag je even uitrusten. Maar morgen staat u te wachten. Dan spelen we een spelletje schaken... en je verliest! Zoals altijd! Tot morgen".

Ik stond op, schonk mezelf een nieuw kopje thee en ging weer aan de keukentafel zitten. Plotseling kwamen de woorden van de vorige avond bij mij terug. "De jonge Constante beweerde dat Jezus de enige weg naar God is en liet me een passage uit het Nieuwe Testament zien. Ervan uitgaande dat mijn "familieleden" op de hoogte waren van mijn gesprek de avond ervoor, vroeg ik direct in de kamer: "Is het echt waar dat Jezus de enige weg naar God is?
   Even gebeurde er niets, maar toen begon het tafeltje weer in beweging te komen: Ja, Jezus is een weg naar God! Maar er zijn er nog veel meer!                          
 Ach, dat is het, dacht ik bij mezelf. Er zijn dus verschillende manieren die toch tot God leiden! Mijn nieuwsgierigheid was nu bevredigd en dus veranderde ik van onderwerp. Ik stelde "Oom Willi" een nieuwe vraag.
   Tot mijn verbazing ging "hij" er echter niet op in, maar begon iets te schrijven over een van mijn vrienden. Ik heb het gelezen en ik heb geknipt. Ik dacht geïrriteerd te zijn zonder het te zeggen. Het was overduidelijk een onwaarheid
   Een beetje geïrriteerd stond ik op aan de keukentafel en begon om het appartement heen te lopen. Wat was er aan de hand? Waarom vertelde oom Willi mij dit overduidelijke onwaarheid? Wist hij het niet beter of probeerde hij me bewust voor de gek te houden? Maar waarom? Ik voelde een vreemde vrees opstijgen binnen me. Langzaam ging ik terug naar de keuken, keek naar het plafond en zei toen, waarbij ik elk woord benadrukte: "Wat is hier aan de hand?

Ik weet niet wat ik verwachtte. Maar op geen enkele manier wat er nu gebeurde. Het tafeltje begon onmiddellijk te bewegen en raasde met hoge, "boze" snelheid over het vel papier.
  De intensiteit van deze beweging verbaasde me. Kort daarna las ik met ongelovige ogen in vlijmscherp schrift:
ALS U ZICH OOIT NOG EENS TOT ONS WENDT, ZAL ER IETS VERSCHRIKKELIJKS GEBEUREN.

Ik was helemaal geschokt! Wortelig, stond ik voor de keukentafel en voelde de zuivere verschrikking die me greep. Toen begon ik weer op en neer het appartement te lopen. Ik probeerde mijn gedachten te ordenen en mijn zenuwen onder controle te krijgen. Wat was er aan de hand? Waarom dreigden mijn "familieleden" me plotseling? Wat had ik verkeerd gedaan?
  Maar hoezeer ik ook kwelde over mijn hersenen, ik kon gewoon geen verstandig antwoord vinden. Het had gewoon geen zin. Maar ik ben in gevaar! Er moet iets gebeuren! Ik trok een jasje aan en verliet het appartement.